آیا واقعا بوی خوب و بد وجود دارد؟
ما به طور کلی در مورد عطرهای خوشایند صحبت می کنیم که احساسات مثبت را دوباره زنده می کنند. رایحه‌های گلدار، عطرهای تند یا عطرهای خوش طعم به تقویت حواس شما کمک می‌کنند و یک تجربه حسی مثبت را برای شما به ارمغان می‌آورند. اما در زندگی روزمره ما، بسیاری از رایحه‌ها «بوی گل رز» نمی‌دهند، مانند بوی غذای سرخ‌شده از یک اسنک بار که مشام شما را مختل می‌کند. پس از سر و صدا، بوهای بد جایگاه دوم را در سکوی بدترین مزاحمت ها می گیرند. اما آیا بوی خوب و بد وجود دارد و بینی و مغز ما چگونه تفاوتی ایجاد می کند؟
بینی تو، آن قهرمان
ما قبلاً به قدرت حافظه بویایی، قوی ترین و قدیمی ترین ادراک حسی خود اشاره کردیم. به لطف سازماندهی هوشمندانه بین بینی و مغز، ما قادریم تعداد قابل توجهی از بوهای مرتبط با خاطرات را ذخیره کنیم که بیشتر آنها مثبت هستند. مهم است بدانید که بینی ما به طور مداوم درخواست می شود: ما به طور متوسط در روز حدود 12 متر مکعب هوا را به گردش در می آوریم که معادل بیش از 23000 تنفس برای یک انسان است. سپس ما در معرض یک دسته از رایحه های مختلف قرار می گیریم! بنابراین حسگرهای موجود در بینی ما می توانند تعداد بسیار زیادی بو را هر روز تشخیص دهند.
بوی خوب یا بد: حس ذاتی…
ما از قبل می دانیم که هیچ بحثی در مورد طعم و رنگ وجود ندارد! اما آیا برای بوها هم همینطور است؟ چگونه برخی می توانند بگویند که عاشق عطر بنزین هستند در حالی که برخی دیگر از آن متنفرند؟ چرا ادراک بوی یکسان بین دو نفر با ساختار یکسان متفاوت است؟ توضیح بیش از هر چیز یک موضوع علمی و ژنتیکی است. هر فرد به حدود 400 گیرنده بویایی "مجهز" است که وظیفه آنها فعال کردن نورون ها برای ارسال اطلاعات به مغز است. اما مطالعات متعدد نشان می دهد که 30 درصد از این گیرنده ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است. و هر حسگر می تواند درک ما را از بوها تغییر دهد تا آن را به شدت تغییر دهد. بنابراین، یک عطر می تواند برای کسی خوش طعم و برای دیگری غیرقابل تحمل باشد.به همین دلیل است که ما بوها را با همان شدت تشخیص نمی دهیم. بینی ما یک عطر را با توجه به غلظت آن ارزیابی می کند. برخی به غلظت بسیار پایین حساس خواهند بود در حالی که برخی دیگر فقط با شدت بسیار بالاتری شروع به بو می کنند.
اما یک تفسیر کاملاً فرهنگی
اما چه بویی خوشایند تلقی شود یا نه، این دیگر ژنتیک نیست بلکه تفسیر شخصی ما است. در نگاه اول، حداقل از نظر علمی، تفاوتی بین بوی خوب یا بد وجود ندارد. قضاوتی که ما می کنیم صرفاً فرهنگی است!در هنگام تولد، کودک هیچ قدردانی مثبت یا منفی ندارد. اما با بزرگ شدن کودک، بسته به آموزش و یادگیری، یاد می گیرد که گل ها و لباس های تمیز بوی خوبی دارند و مدفوع بوی بدی می دهد. بچه ها به تدریج تشبیهات خود را با بوهای ارجاعی می سازند. این ارجاعات از کشوری به کشور دیگر متفاوت است و با توجه به فرهنگ ها و سنت ها می توان با آنها مخالفت کرد. در فرانسه گفته می شود که هر چه پنیر بیشتر «بو کند» بهتر می شود. برای مردم تایلند، بوی پنیر غیرقابل تحمل است، اما آنها از غذاهای تهیه شده از ماهی تخمیر شده لذت می برند، که بوی آن غربی های ناآشنا را به لرزه در می آورد!تعبیر یک رایحه نیز تا حدی به دلیل زمینه ای است که در آن استشمام می شود. بیایید با استعاره پنیر ادامه دهیم: اگر پنیر بز دوست دارید، احتمالا اسید ایزووالریک، یکی از نت های غالب این غذا را دوست دارید. این مولکول دقیقاً همان مولکول است ... در تعریق پا (با عرض پوزش برای تصویر اگر قرار بود پشت میز بنشینید). در این مورد، مولکول به روشی کاملاً متفاوت درک می شود زیرا زمینه کمتر مثبت است.
چند بو که ممکن است شما را شگفت زده کند!
مواظب باشید بعد از این بند بوی خاصی را به همان شکل استشمام نخواهید کرد! زیرا رایحه هایی وجود دارند که بسته به غلظت آنها می توانند به همان اندازه که خوشایند باشند معتدل باشند. این در مورد سیوت یا مشک استبه عنوان مثال، مواد با منشاء حیوانی، امروزه به لطف سنتز تولید می شوند. این مواد اولیه در حالت خام بوی بسیار قوی و نه چندان مطبوعی دارند که باعث تداعی مواد مدفوعی می شود. اما پس از رقیق شدن، از رایحه ای حسی و جادویی پرده برداری می کنند. برخی از حلال ها بوی نسبتاً اغوا کننده ای دارند. استون، اتر، چسب یا حتی اسپری های رنگ می توانند رایحه های گلی یا میوه ای ایجاد کنند. اما برای یک بار هم که شده اجازه ندهیم بینی ما را راهنمایی کند و مراقب این مواد سمی باشیم.
