سبد خرید
جمع کل : 0 تومان

ثبت و انتخاب شیوه ارسال مشاهده سبد خرید
جستجو

داستان عشق بویایی بین پاریس و عطر


بین پاریس و عطر، این یک داستان عاشقانه است که برای مدت طولانی ادامه دارد! اما چرا شهر نور تا این حد با تاریخ عطرسازی مرتبط است؟ آیا بویی وجود دارد که بتواند شهر را به خودی خود تعریف کند؟ پاریس به عنوان نمادی از هنر زندگی بین تجمل و ظرافت، قرن هاست که روندهای بویایی را ایجاد کرده است. برای کشف این میراث غنی از عطر، یک فرار پاریسی را آغاز کنید.

از گراس تا پاریس، عطر ساخت فرانسه

از نقطه نظر تاریخی، گراس اغلب به عنوان پایتخت عطرسازی در نظر گرفته می شود. و درست است، زیرا این شهر واقع در جنوب فرانسه، خانه دانش منحصر به فرد و صنعتگر است. از زمان دستکش‌ها- عطاری‌ها ، گراس هنوز و همیشه مرجعی در پرورش گیاهان عطری و خلق عرقیات گرانبها بوده است. اما پایتخت فرانسه نیز ارتباط تنگاتنگی با تاریخ عطر دارد. در واقع، برای قرن ها شاهد ورود استادان عطرسازان بزرگی بوده است که در نفوذ فرهنگی و بویایی فرانسه مشارکت داشته اند.در اوایل قرن هجدهم است که این استادان در ساخت آهنگسازی در پاریس ساکن شدند. آنها به ویژه در پل های پاریس پیدا شدند.در نیمه راه بین عطرسازی و داروسازی، این صنعتگران در مغازه های خود راه های جدیدی برای استخراج بو از مواد خام از طریق تقطیر ایجاد کردند. در آن زمان در گراس، از تکنیک اجدادی استفاده می شد. پاریس و صنعت عطر پس از آن شروع به ایجاد پیوندهای بسیار قوی کردند.

پاریس و عطر: داستانی پر از پیچ و خم

وقتی پاریس بوی خوبی نمی داد…

در اواسط قرن هفدهم، پاریس واقعاً شبیه تصویر ظریف و ظریف امروزی نیست. و حتی می توان گفت شهر به دور از بوی تمیزی است! الیزابت دو فایدو ، مورخ عطر، حتی می گوید که به آن شهر گل آلود لقب داده اند. خیابان ها باریک و بسیار کثیف هستند، مانند سنگرهای واقعی در فضای باز. تا اواسط قرن بعد، فاضلاب تقریباً وجود نداشت. سپس هر خانه زباله های خود را جلوی در می ریخت. عطر هنوز به همان اندازه قدرتمند است، اما ماهیت آن کاملاً متفاوت است. لورل، اسطوخودوس ، ادویه جات و سایر مواد معطر فضای داخلی را پر از عطر می کردند  آنها می سوزند، اسپری می شوند، روی تمام سطوح مالیده می شوند تا هوا از میاسم های احتمالی پاک شود. از این مواد برای شستن بدن هایی هم استفاده می شود که در بسیاری از حمام ها وجود نداشت! پات پوری در تمام کنسول های خانه های پاریس شکوفه می دهد، اوج شیک و ظرافت است.ثروتمندترین زنان پاریسی این تجمل را دارند که خود را در اسانس های گلی که اطراف گل رز ، زنبق یا شکوفه پرتقال ایجاد شده است بپیچند . سپس آنها رایحه های حیوانی کاستوروم، مشک و سیوه را کنار می گذارند . اشراف به دست آمده از استاد عطرسازان بطری های ارواح شراب، جد ادکلن ، و همچنین کیسه های کوچک پر از گیاهان خشک برای قرار دادن در همه جای لباس.

عطر اغوا کننده در خیابان های پاریس

تا نیمه دوم قرن نوزدهم بود که چهره پاریس به طور کامل تغییر کرد، به ویژه به لطف کار بارون هاوسمان. پس از اپیدمی وبا در دهه 1830، میل به پاکسازی و روشن کردن این منظره شهری وجود داشت. سیستم فاضلاب نصب شده در سال 1850 در این تجدید شرکت خواهد کرد.آرام آرام بینی ها شفاف تر می شوند و رایحه های جدید بیان می شود. رایحه ای چوبی و حسی به ویژه در بلوار ایتالیایی که شال های کشمیری از دور به فروش می رسد راه خود را پیدا می کند. این پارچه‌ها که در برگ‌های پاتچولی برای دفع پروانه‌ها پیچیده شده‌اند، بوی مقاومت‌ناپذیری را بازدم می‌کنند. و این رایحه مدت زیادی در فتح کل پاریس نخواهد بود. نعناع هندی به دارایی اغوا کننده زنانی تبدیل می شود که در آن حس خاصی پیدا می کنند.

رایحه های پسرانه

در آغاز دهه 1900، عطرسازی مدرن در حال رونق بود، مترادف با یک صنعت در نوع خود. اما فرا رسیدن جنگ جهانی اول به سرعت انگیزه پاریسی‌ها را که دغدغه‌های زیادی به جز عطر داشتند، کم کرد. در این دوره که مردان غایب بودند، این زنان بودند که مسئولیت را بر عهده گرفتند. بنابراین، نمادهای جدید زنانه، به دور از کلیشه های شناخته شده تا آن زمان، ظاهر می شوند. زنان پاریسی بازتاب این مدل های جدید هستند. آنها به سبک آندروژنی لباس می پوشند، زیاد سیگار می کشند و خود را با اسانس هایی که بوی چرم یا تنباکو می دهند معطر می کنند.

پاریس امروز پایتخت منعکس کننده این تغییرات، بین سنت و مدرنیته است. خانه های اصلی مد و عطر، زیباترین میدان ها و خیابان ها را به اشتراک می گذارند. اما پاریس همچنین مهد عطرسازی است.